De ochtendspits.

Je kent het wel de ochtendspits.
Iedereen haast zich om op tijd klaar te zijn. Lunchpakketten worden gemaakt, kleren uitgekozen, last minute aanpassingen aan de outfits worden uitgevoerd, een laatste controle in de spiegel. (Dat zijn de jongeren, ik ga meestal in mijn joggingbroek naar mijn werk ;-))
Je denkt ; “Dat gaat vlot vanmorgen”
En dan gebeurt het,….als we bijna klaar zijn, mijn hand ligt al op de deurklink, mijn autosleutel in mijn hand ;

De uitspraak.

Zegt mijn zoon tegen mijn dochter ; “Amai uw haar is vettig!”

Als Gordon communicatietrainer, geef ik al een aantal jaren de training ‘Effectief communiceren met kinderen’.
 
Een van de principes van Gordon is dat je conflicten oplost volgens een win win model. Dus zonder verliezers. In onderling overleg en met democratische participatie.
 
Mijn dochter van 11 is de laatste maanden best pittig laat ons zeggen. Ze vraagt veel autonomie en heeft graag haar vrijheid en beslist graag van alles zelf. Zo is ze bijvoorbeeld vegetariër en heeft ze een gekleurde lok in haar haar.
 
Recentelijk wil ze graag met haar klasgenootjes naar het park om te ‘hangen’. Dit doen ze dan na school. Het park in kwestie is uit de richting voor haar en niet goed zichtbaar vanaf de openbare weg.
 
Voor mij als moeder is het belangrijkste natuurlijk dat ze veilig is. Ik zou veel liever hebben dat ze naar huis komt.
Dus we hebben behoeften die met elkaar in conflict liggen. Is dat ook wel echt zo? We verwarren namelijk vaak oplossingen voor problemen met de achterliggende behoefte.